Gattaca
Φανταστείτε έναν κόσμο όπου οι γονείς θα μπορούσαν να επιλέξουν τα χαρακτηριστικά των παιδιών τους ή ακόμη τις σωματικές και πνευματικές τους ικανότητες με μία και μόνο απλή παρέμβαση στο DNA τους.
Αυτόν το κόσμο μας παρουσιάζει η ταινία Gattaca που για πολλούς απεδείχθη προφητική μετά τα άλματα της επιστήμης στον τομέα της γενετικής τα τελευταία χρόνια.
Σε έναν τέτοιο κόσμο οι “γενετικά τέλειοι” άνθρωποι κατέχουν όλες τις εξέχουσες θέσεις και έχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες, παραγκωνίζοντας τους “φυσιολογικούς” ανθρώπους που αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν την περιθωριοποίηση και τον στιγματισμό από το υπόλοιπο κοινωνικό τους σύνολο.
Ένας από αυτούς είναι και ο Βίνσεντ, ο οποίος έχει σαν όνειρο να ταξιδέψει στο διάστημα.
Για να πραγματοποιηθεί, όμως, αυτό θα πρέπει να γίνει μέλος της εταιρίας Gattaca, ενός οργανισμού που απαρτίζεται από τους “ξεχωριστούς” και “τέλειους” ανθρώπους και οργανώνει διαστημικές αποστολές. Ο Βίνσεντ, όμως, λόγω της μεγάλης του μυωπίας και ενός σοβαρού προβλήματος στη καρδιά του είναι αδύνατο να εισχωρήσει σε αυτόν τον οργανισμό. Τη λύση τότε προσφέρει ο Τζερόμ, ένα πρώην μέλος της “ανώτερης” τάξης ανθρώπων που είναι πλέον καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, ο οποίος δέχεται να αλλάξει ταυτότητα με τον Βίνσεντ προκειμένου να τον βοηθήσει.
Έτσι με η βοήθεια του ο Βίνσεντ εισχωρεί στην εταιρία κερδίζοντας συνεχώς έδαφος, έως ότου ένας φόνος απειλεί να αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα.Ο Άντριου Νίκολ πραγματεύεται το θέμα με πολύ προσοχή και εμβαθύνει στην κοινωνική ανισότητα και στον ρατσισμό που αναπτύσσονται, ενώ παράλληλα συνδυάζει και το πνεύμα της ταινίας με τις φοβίες των σημερινών ανθρώπων μπροστά στις συνέπειες που μπορεί να φέρει η απερίσκεπτη παρέμβαση στους κανόνες της φύσης.
Η ταινία κάνει επίσης και έναν υπαινιγμό στην εξέλιξη της τεχνολογίας και την επέμβαση της με σκοπό να απαλείψει κάθε ψεγάδι ή ελάττωμα κάνοντας το καθετί τέλειο, δημιουργώντας, όμως, ταυτόχρονα μια εικόνα, μια εντύπωση του απόκοσμου, του λιγότερου ανθρώπινου.
Σε αυτή την μελλοντική σύνθεση ο σκηνοθέτης δίνει και μια νότα του παρελθόντος. Έτσι έχουμε έντονη την παρουσία στην ταινία στοιχείων της δεκαετίας του 40, κυρίως στον ενδυματολογικό χώρό, αλλά επίσης και στην εξέλιξη της πλοκής που θυμίζει νουάρ.
Η ταινία είναι αρκετά καλή από σκηνοθετικής απόψεως, υστερεί, όμως, στο σενάριο, όπου ξετυλίγει με εξυπνάδα, αλλά πολύ βιαστικά την πλοκή της. Αυτό το σφάλμα δεν μπορεί, δυστυχώς, να καλύψει ούτε η εξαιρετική ηθοποιία των νέων και ταλαντούχων πρωταγωνιστών, ούτε και ο σκηνικός διάκοσμος που στηρίζει μια μελλοντική πολιτεία η οποία δεν μοιάζει πέρα για πέρα μακρινή.
Works Cited
Agnes, Michael, ed. Webster’s New World College Dictionary, Fourth Edition. New York: Macmillan, 1999. 490.
Gattaca. Dir. Andrew Niccols. Columbia Pictures, 1997.
Gattaca: Production Notes. 1997. Columbia TriStar Interactive. 2 March 2003
<http://www.sonypictures.com/Pictures/SonyMovies/movies/Gattaca/the_film/production_notes.htm>.
Heinlein, Robert A. Time Enough for Love. New York: Ace, 1988.
Plato. Republic. The Utopia Reader. Eds. Gregory Claeys and Lyman Tower Sargent. New York: New York UP, 1999. 27-56.
Agnes, Michael, ed. Webster’s New World College Dictionary, Fourth Edition. New York: Macmillan, 1999. 490.
Gattaca. Dir. Andrew Niccols. Columbia Pictures, 1997.
Gattaca: Production Notes. 1997. Columbia TriStar Interactive. 2 March 2003
<http://www.sonypictures.com/Pictures/SonyMovies/movies/Gattaca/the_film/production_notes.htm>.
Heinlein, Robert A. Time Enough for Love. New York: Ace, 1988.
Plato. Republic. The Utopia Reader. Eds. Gregory Claeys and Lyman Tower Sargent. New York: New York UP, 1999. 27-56.
May the force be with you
Copyright © Demetrios the Traveller
Νότια του Βασιλείου της Δανιμαρκίας 